Mijn Kerstgedachte voor dit jaar

Prettige dagen - Zalig Kerstmis

Normaal doe ik hier, hetzij zeer summier en vaak met een klein dubbel bodempje, aan mee. December blijft toch een beetje een bijzondere maand met vrije dagen, gezellig samenzijn, natuurlijk de traditionele steengrill met de familie en kadootjes voor de kleinkinderen.

Ook deze Kerst geen gezellig samenzijn van de 10 ¨Swagemakertjes¨ omdat Corrie en ik in Spanje vertoeven dus zit ik hier op de dag voor kerst in het zonnetje te bedenken wat deze Kerstperiode mij bezighoudt.

Rutte - Brekelmans - Paternotte

Al meer dan 2 jaar worden we getrakteerd op berichten in de media dat we toch echt in oorlog zijn met Rusland en dat we Oekraïne moeten steunen met geld, geld en nog meer geld.  En of dat nog niet genoeg is, sturen we ook de laatste restjes van ons oorlogstuig naar dat corrupte land om nog meer dood en verderf te zaaien.

Dit moet u echt zien. Lachen man

Linkse treurnis - Rechtse LoL

In één woord: 🐹  🎀  𝒢𝑒𝓌𝑒𝓁𝒹𝒾𝑔  🎀  🐹

This is FxxxING AWESOME 🙌🏽 😍🤣 pic.twitter.com/DKrRlley7x

— Cheryl E 🇮🇱🇮🇱🇮🇱🎗️ (@CherylWroteIt) November 6, 2024

De (toekomstige) waardebepaling van cryptomunt Pi ~ ChatGPT

De waardebepaling van de Pi Network (Pi) cryptocurrency is momenteel moeilijk te bepalen omdat het nog geen officiële notering op grote cryptocurrency-exchanges heeft. Pi Network is een project dat gebruikers toestaat om Pi-tokens te “minen” via een mobiele app, maar deze tokens zijn tot nu toe nog niet publiekelijk verhandelbaar op de meeste bekende exchanges zoals Binance of Coinbase.

Hier zijn enkele factoren die de toekomstige waarde van Pi zouden kunnen beïnvloeden als het project zich verder ontwikkelt:

1. Mainnet-lancering: Pi Network bevindt zich nog in de testnetfase, wat betekent dat de tokens momenteel geen marktwaarde hebben buiten het interne ecosysteem. Wanneer (of als) het project zijn mainnet lanceert, zouden Pi-tokens een officiële waarde kunnen krijgen op externe exchanges.

Topweek!!!

Zo mag het elke week wel gaan

• Vorige week woensdag won Ajax van Feyenoord
• Dit weekend won Ajax van PSV
• Dit weekend won Max 1 van zijn mooiste races
• Gisteren won Trump de verkiezingen
• Vandaag versloeg ik 2 tegenstanders met biljarten

Mijn week kan niet meer stuk!

Pi Network: De volgende Binance-sensatie? - Chain Affairs

Pi Network: De volgende Binance-sensatie? Meer dan 35 miljoen gebruikers wachten op de lancering van het mainnet en mogelijke prijsstijging.

Pi Network heeft golven gemaakt in de cryptowereld, met meer dan 35 miljoen gebruikers die de cryptocurrency minen vanaf hun smartphones. Terwijl de verwachting groeit voor de officiële lancering, vragen velen zich af wanneer Pi op Binance zal worden genoteerd en wat de potentiële prijs zou kunnen zijn.

Pi Network, gelanceerd in 2019, wil cryptocurrency voor iedereen toegankelijk maken. In tegenstelling tot traditionele cryptocurrencies waarvoor dure mininghardware nodig is, kan Pi moeiteloos worden gemined met een smartphone. Deze gebruiksvriendelijke aanpak heeft een enorme aanhang aangetrokken, met miljoenen mensen die zich bij de Pi-community hebben aangesloten.

Lees verder op Chain Affairs 👇👇👇👇

Pi Network: De volgende Binance-sensatie? Meer dan 35 miljoen gebruikers wachten op de lancering van het mainnet en mogelijke prijsstijging - Chain Affairs

Nederlands succes in de oorlog

Onze minister Brekelmans kan tevreden zijn!

De door Nederland gefinancierde drones aan Oekraïne zijn een daverend succes. Onze minister van defensie zal ongetwijfeld onderstaand filmpje vol trots aan zijn partner en dochter laren zien. Kijk eens wat ik voor elkaar heb gekregen: alweer een dode Rus.

Gruwelijke beelden😓😓😓😓😓😓😓😓

Door Nederland geleverd, Brekelmans glundert van trots!https://t.co/QOgwII5JGb

CONTENT WARNING 18+ https://t.co/yG59RpOH3H

— Pepijn van Houwelingen (@PvanHouwelingen) October 20, 2024

147 kamerleden vinden oorloghitsen geweldig!

Kunnen ze niet wachten op WWIII?

Binnenkort is er weer een Europese top en dan mag de TweedeKamer de Minister President op pad sturen naar Brussel met een boodschap. Voor D66 was het niet verrassend: Meer wapens naar Oekraïne.

Maar er was ook een motie van FVD. En die luidde als volgt: 

De Kamer, gehoord de beraadslaging, overwegende dat de NAVO-oorlog in Oekraïne onwinbaar is en volstrekt niet in het Nederlands belang; roept de regering op bij de aanstaande Europese top aan te sturen op vrede, en gaat over tot de orde van de dag. Baudet

Als je dan de motie leest dan is er toch eigenlijk geen woord provocerend, aanstootgevend, onuitvoerbaar of onmenselijk.

Cabopino, in de buurt van Marbella | AI

Het was, nu alweer 10 jaar geleden, fijn in Cabopino, dat kleine dorpje aan de Zuidkust van Spanje. De Laatste keer dat we er waren was 2 weken voor mijn hartinfarct. Maar toch een goede herinnering!

Cabopino is een prachtig kustplaatsje gelegen in de buurt van Marbella, aan de zonnige Costa del Sol in Zuid-Spanje. Met zijn schitterende stranden, sfeervolle jachthaven en pittoreske omgeving trekt Cabopino vele bezoekers die op zoek zijn naar ontspanning en vermaak.

De witte zandstranden van Cabopino behoren tot de mooiste van de regio. Het kristalheldere water nodigt uit tot zwemmen, zonnebaden en diverse watersportactiviteiten, zoals zeilen, windsurfen en kajakken. De duinen aan het strand vormen een beschermd natuurgebied dat tevens een ideale plek is voor vogelliefhebbers.

Wat is dat toch met onze minister van defensie?

Brekelmans (VVD) houdt van oorlog; dat is duidelijk!

Nog maar enkele maanden is Ruben Brekelmans (38 jaar oud, nota bene op een steenworp van mij opgegroeid in Kaatsheuvel, 0 kennis van defensie, 0 bedrijfservaring, 1 dochter) minister van defensie van ons land en spuit hij de ene na de andere oorlogsverheerlijkende post op X (Ik noem het nog steeds Twitter)

Vrede

Ee minister van defensie moet er volgens mij alles aan doen om te voorkomen dat er oorlog komt waarin ons land betrokken raakt en inzetten op aanschaf van wapens ter verdediging van ons land bij een eventuele aanval. 

Benicàssim: De perfecte bestemming voor een zomerse vakantie | AI

Wij waren er in 2013 met onze camper

Het pittoreske stadje Benicàssim, gelegen aan de oostkust van Spanje, is een pareltje dat jaarlijks duizenden mensen trekt. Met zijn prachtige stranden, bruisende festivals en adembenemende natuur is Benicàssim de perfecte bestemming voor een zomerse vakantie.

Als je houdt van zon, zee en strand, dan is Benicàssim de place to be. Het stadje beschikt over kilometers lange gouden stranden die uitnodigen tot ontspanning en plezier maken. Of je nu wilt zwemmen in het kristalheldere water, zonnebaden op het warme zand of genieten van watersportactiviteiten zoals surfen of kajakken, Benicàssim heeft voor ieder wat wils.

Maar niet alleen de kust trekt bezoekers naar deze prachtige bestemming.

Bericht voor kamp Carihuela | ChatGPT

Carihuela: Een Verborgen Juweeltje aan de Costa del Sol

Als je op zoek bent naar een idyllische bestemming aan de Spaanse kust, dan is Carihuela misschien wel precies wat je zoekt. Gelegen aan de prachtige Costa del Sol, is Carihuela een schilderachtig voormalig vissersdorpje dat nu bekend staat om zijn ontspannen sfeer, uitstekende stranden en heerlijke visrestaurants.

De stranden van Carihuela behoren tot de beste in de regio, met gouden zand en kristalhelder water dat zich uitstrekt langs de kustlijn. Of je nu wilt zonnebaden, zwemmen of gewoon wilt genieten van het uitzicht op zee, er is voor elk wat wils.

(bijna) 10 jaar Max Verstappen

Ter ere van zijn 27ste verjaardag, toevallig ook de verjaardag van mijn kleinzoon Senn, hier een mooi draadje dat ik op X vond. Te mooi om voorbij te laten gaan. Enjoy!

( Het draadje is van Rocky @MScratch_ )

Alle records die Max Verstappen in handen heeft in de F1 ter ere van zijn 27e verjaardag!

-Een draad 🧵

Jongste die zijn debuut maakt in de F1 (op 17 jaar en 166 dagen) 2015 Australische Grand Prix

Mijn leven mét Mono-cedocard

Want zonder lukt niet

Sinds 9 november 2014 slik ik dagelijks een flinke hoeveelheid medicijnen. Ik zal u de details besparen maar volgens mijn cardioloog heb ik ze echt nodig, alle 8, elke dag opnieuw.

Slikken

Dus 3 keer per dag is dat dus slikken. De cardioloog maakte mij na controle medio maart 2015 duidelijk dat 1 medicijn niet echt meer nodig was. Dat was ¨Mono-Cedocard retard 25¨ met de werkzame stof ´isosobidemononitraat´. Het verwijdert de bloedvaten en voorkomt zo pijn op mijn borst.

Max

Dus, op de dag voor Max Verstappen z´n eerste race in de F1 ging rijden, stopte ik met dat medicijn.

Kruisland, mijn geboortegrond | Samen met AI

Nog altijd heb ik fijne herinneringen aan mijn geboorteplaats Kruisland.

De kleuterschool bij de nonnen, de lagere jongensschool, de voetbalclub SC Kruisland met het veld dat 24/7 open was, het chillen naast café Wezenbeek, niet ver van de kerk, mijn stamkroeg met Anna tegenover diezelfde kerk, waar ik leerde biljarten, enz. enz.

Maar het meest herinner ik me natuurlijk onze boerderij “De Kleine Bolspolder” waar ik geboren ben, opgroeide als nakomertje en in mijn eentje cowboytje speelde en altijd won. Met knecht Thijs nog op de wagen kroop, door de modderige dreef getrokken door mijn geliefde paard Riet en later meereed op het spatbord van onze John Deere, bestuurd door mijn oudste broer Peter.

Maar mijn bloghulpje ChatGPT weet dat natuurlijk allemaal niet en maakt een heel ander verhaaltje over het pittoreske Kruisland . Lees maar …

Het pittoreske Dongen | AI

Beste ChatGPT, je kunt ook overdrijven hoor.

Als ik onze robot vraag om een blogje te schrijven over het mooie Dongen dan krijg je onderstaande lofzang over weliswaar mijn geliefde dorp maar termen als ´kronkelende straatjes´ en ´schilderachtige pleinen´ schieten mij dan toch niet te binnen hoor. 

Maar vooruit, een beetje reclame voor Dongen kan geen kwaad!

Ontdek de verborgen schatten van Dongen, een juweel in Midden-Brabant

Gelegen in het hart van Noord-Brabant, Nederland, biedt het charmante stadje Dongen een unieke en onvergetelijke ervaring voor reizigers die op zoek zijn naar rust en schoonheid. Ondanks dat Dongen misschien niet zo bekend is als sommige andere steden in Nederland, heeft het veel te bieden aan bezoekers die de rijke geschiedenis, prachtige natuur en gastvrije gemeenschap willen ontdekken.

Openbank in Nederland: Voor- en nadelen van deze Online Bank

Wij genieten al 2 jaar van de voordelen

Samen met mijn vriend AI schreef ik dit blogje over onze bank. Corrie en ik zijn zeer tevreden over Openbank: Bijna alle dienstverlening van deze concurrent voor de Nederlandse banken is kosteloos en daarbij is de rente (relatief gezien) torenhoog.

Openbank, onderdeel van de gerenommeerde Spaanse bankgroep Santander, heeft de afgelopen jaren zijn intrede gedaan in Nederland. Deze digitale bank biedt een breed scala aan bankdiensten, volledig online en zonder fysiek filiaal. Met de toenemende populariteit van online banken, is het de moeite waard om te kijken naar wat Openbank in Nederland te bieden heeft.

Camping La Siesta in Salou: Vakantie aan de Costa Dorada | AI

Op weg naar Zuid Spanje altijd even langs Salou

Op zoek naar een zonovergoten vakantie aan de Spaanse kust? Camping La Siesta in Salou biedt alles wat je nodig hebt voor een onvergetelijke tijd aan de Costa Dorada. Deze camping, gelegen op slechts een korte wandeling van de Middellandse Zee, is een populaire bestemming voor gezinnen en stellen die op zoek zijn naar een mix van ontspanning, avontuur en typisch Spaanse gastvrijheid.

Ligging: Het hart van Salou

Camping La Siesta ligt 2 blokken afstand van de bruisende boulevard van Salou, bekend om zijn gouden zandstranden en het nachtleven. Het grote voordeel van de ligging van deze camping is dat je het beste van beide werelden hebt: de rust van een camping en de levendigheid van de stad binnen handbereik. Daarnaast liggen populaire bezienswaardigheden zoals het pretpark PortAventura en het historische Tarragona op korte afstand, waardoor je tijdens je verblijf genoeg te ontdekken hebt.

Ontdek de charme van Bolnuevo: een verborgen juweeltje in Spanje | AI

Jarenlang onze hoofdbestemming met de camper

Wanneer je denkt aan Spaanse bestemmingen, komen steden als Barcelona en Madrid wellicht als eerste in je op. Echter, voor diegenen die verlangen naar een authentieke en rustige ervaring, biedt het pittoreske dorpje Bolnuevo een idyllische ontsnapping aan de drukte.

Gelegen aan de prachtige kustlijn van de regio Murcia, straalt Bolnuevo een unieke charme uit met zijn adembenemende rotsformaties en kristalhelder water. Het bekendste kenmerk van dit dorp is zonder twijfel "Las Gredas", ook wel bekend als De Versteende Modderduivels. Deze indrukwekkende rotsformaties zijn ontstaan door erosie over duizenden jaren en vormen nu een spectaculair landschap dat zeker niet mag worden gemist.

Elche; palmen, palmen en nog eens palmen | AI

Het Palmenpark van Elche: Een Unieke Oase in het Hart van de Stad

Midden in het zonnige Elche (Elx), een stad in de Spaanse regio Alicante, ligt een van de meest bijzondere parken van Europa: het **Palmenpark van Elche**, ofwel **El Palmeral de Elche**. Dit indrukwekkende park, dat al sinds de Moorse tijd bestaat, is de grootste palmenplantage in Europa en staat sinds 2000 op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Met zijn duizenden palmbomen, rustige wandelpaden en rijke geschiedenis is het een absolute must-see voor elke bezoeker van de Costa Blanca.

Een Stukje Geschiedenis

Het Palmenpark van Elche dateert uit de tijd van de Moorse overheersing, rond de 10e eeuw, toen de Moren een complex irrigatiesysteem ontwikkelden om de droge, mediterrane omgeving vruchtbaar te maken.

La Zenia: Hèt Toeristendorp aan de Costa Blanca | AI

La Zenia, gelegen aan de prachtige Costa Blanca in Spanje, is een idyllisch toeristendorp dat jaarlijks duizenden bezoekers trekt. Bekend om zijn zonovergoten stranden, moderne voorzieningen en ontspannen sfeer, biedt dit kleine paradijs alles wat een vakantieganger zoekt. Of je nu op zoek bent naar een rustig verblijf aan zee, avontuurlijke uitstapjes of een heerlijke Spaanse maaltijd, La Zenia heeft het allemaal.

#### Een Paradijs voor Strandliefhebbers

Het kroonjuweel van La Zenia is zonder twijfel het **Playa de la Zenia** strand. Met zijn fijne, gouden zand en kristalheldere water trekt dit strand zowel gezinnen als stelletjes aan. Dankzij het milde mediterrane klimaat kun je hier bijna het hele jaar door van de zon genieten. Het strand is goed onderhouden en biedt faciliteiten zoals strandbars, ligbedden en parasols.

Speciaal aanbevolen voor pensionados

Overwinteren in Torrevieja: de perfecte ontsnapping aan de winter

Als de wintermaanden naderen, dromen velen van ons over het ontvluchten van de kou en donkere dagen. Een populaire bestemming voor overwinteraars is het zonnige Torrevieja, gelegen aan de prachtige Costa Blanca in Spanje. Met zijn aangename klimaat, prachtige stranden en levendige cultuur is deze badplaats een ideale plek om te ontsnappen aan de winterse somberheid.

Torrevieja biedt een breed scala aan activiteiten die perfect zijn voor overwinteraars. Van ontspannen wandelingen langs de promenade tot verfrissende duiken in de Middellandse Zee; er is altijd wel iets te doen om actief te blijven en van het mooie weer te genieten.

Voor diegenen die graag culturele ervaringen opdoen, heeft Torrevieja ook veel te bieden. Van historische bezienswaardigheden zoals het oude kasteel en diverse musea tot levendige markten en bruisende straatfestivals; er valt altijd wel iets nieuws te ontdekken.

Overwinteren in Spanje. Duur?

Binnenkort gaan we weer

De kosten van levensonderhoud zoals huisvesting, levensmiddelen en energie, rijzen in Nederland de pan uit. Toch zeker voor gepensioneerden zoals ik merk je dat de inflatie veel harder stijgt dan je AOW met aanvullend pensioen.

Nou ben ik de laatste die moet gaan klagen want ik heb het goed, financieel heel goed zelfs en daarom kan ik, samen met mijn partner, me veroorloven om de koude kille wintermaanden door te brengen in Zuid Spanje. Zo´n 5 wintermaanden per jaar huren we daar een luxueus appartement in de nabijheid van de zee (Torrevieja), strand, voldoende terrasjes en restaurantjes met meer dan genoeg winkels en zelfs frietkotten. Afgelopen winter was het in die omgeving exceptioneel mooi, zonnig en warm en we hopen dat dat aanstaande winter wordt herhaald.

Duur?

Tsja, wat is duur. De huur is inclusief water, elektriciteit, internet en IPTV. De dagelijkse kosten zijn redelijk i.e. minder dan in Nederland en een pilsje op het meestal zonnige terras is hooguit € 2.

Tussen de 750 en 1000 euro huur per maand (all in) is een prijs waarvoor je in de regio aan de kust in de omgeving Murcia maar kunt uitzoeken. Het wordt wel steeds drukker daar, ook of vooral in de winter dus wees er snel bij. Daarbij komt natuurlijk het vervoer daar naartoe (wij gaan met de eigen auto) dan kom je op zo´n € 5.000. Voor ons i dat goed te betalen, te meer omdat we dure energiekosten in de Nederlandse winter vermijden. 

Als ik u, mede pensionado, op ideeën breng dan is dat alleen maar mooi. Meer info nodig? reageer dan onder dit blogje en we hebben contact!

DDS: Thierry Baudet ontmaskert het BBB-probleem: "Dé boerenpartij gaat na 2 maanden al akkoord met krimp!"

Thierry Baudet heeft in een filmpje de idioterie en zwakte van BBB keihard gefileerd. De FVD-leider legt uit dat het échte probleem eruit bestaat dat BBB-mensen eigenlijk geen echte kennis van zaken hebben. Ja, ze sympathiseren met boeren. Maar als knetterlinkse ambtenaren grote woorden gebruiken raken ze meteen in de war... en geven ze zich uiteindelijk over.

Filmpje! Thierry Baudet ontmaskert het BBB-probleem: "Dé boerenpartij gaat na 2 maanden al akkoord met krimp!"

Hier het filmpje

BBB gaat vol voor inkrimpen veestapel vanwege EU-regels over mestbeleid. Het wijst op een diep probleem van onze democratie. pic.twitter.com/TvAwNondwp

— Thierry Baudet (@thierrybaudet) September 12, 2024

Gustav´s #22

Als in een bliksemschicht!

Bij het passeren van deze uitkijktoren De Bliksemschicht, tijdens een van mijn legendarische etappes op de Bianchi in mijn grandioze Jublieumronde 25 jaar Dienstverband, schiet het cliché natuurlijk als in een lichtflits door mijn gedachten. Het is allemaal pijlsnel gegaan! Vorig jaar natuurlijk Abraham alsof het niets was en nu bijna een kwart eeuw rijdend voor een ploeg op de Grading, waarvan ik in het begin dacht dat ik het nog geen drie dagen vol zou houden...

Een periode die niet bepaald op zijn elfendertigste is gegaan. Supersonisch als de weerlicht. Kortgedraaid als we moeten zijn op de Grading heb ik de Bianchi soms in ijltempo moeten laveren in verschillende ploegen, maar ook in uitbreidingen of nieuwe opzet van de organisatie. Als je mag spreken over een opleiding of kennis verbreden, zoals het nogal makkelijk gekwalificeerd wordt in allerlei procedures, dossiers en of bestanden, heb ik het allemaal glansrijk doorstaan. Ja, al was het vaak met de nodige strubbelingen. Logisch als je fel van aard bent, kortgedraaid en enkel maar de pedalen wilt draaien zonder al teveel poespas. Na al die tijd als ervaren rot in het vak, doorgewinterd als nestor in de ploeg. De motivatie ligt bij mij niet in het feit dat ik kopman wil zijn, ik wil gewoon doen. Niet lullen maar poetsen, zoiets. Maken. Of dat kilometers zijn of de porties ingevroren aardappelproduct. Er moet gereden worden en daar kom ik voor terug, keer op keer, dag én nacht. Letterlijk. En altijd op de fiets. Daarin liggen voor mij geen vrije- of rustdagen.

Boeven vangen of boeven bevrijden?

Het blijft altijd weer een fraai schouwspel

Een coronademonstrant wordt het liefst door een politieagent in elkaar geslagen maar een klimaatdemonstrant wordt door diezelfde politie met liefde omringd. Alles voor de goede zaak natuurlijk.

Filmpje

Maar dit filmpje intrigeert me toch wel: 2 politieagenten, onder het toeziend oog van een derde, die ijverig bezig zijn om een klimaatdemonstrant die zich vastgelijmd heeft, los te bikken. Niks geen vijandigheid, niks geen arrestatie, niks geen boete, nee ... pure medemenselijkheid, liefde straalt dit beeld uit.

Wat moet volgens jou de gepaste reactie zijn op klimaatactivisten die zichzelf aan wegen vastlijmen? 🤔 pic.twitter.com/UutMVPDTcj

— CS (@deSunShineBand) September 3, 2024

Maar het kan ook anders

Kijk maar eens naar dit filmpje, een compilatie van gebeurtenissen m.b.t. corona en demonstraties die toen plaatsvonden. Een schril contrast om maar eens een eufemisme te gebruiken. Kiest u maar voor welk thema u zou willen demonstreren.

  

Het lijkt wel uit een film of een serie te komen….
Maar helaas was dit de realiteit ‼️

En zelfs als je niet meedeed, of al vroeg doorhad, dat dit een super overdreven gekkenspel was….
blijft het ongelooflijk‼️

👇🏻🤡👇🏻🦠👇🏻🤡👇🏻🦠👇🏻🤡👇🏻🦠👇🏻 pic.twitter.com/UhixlZOZtE

— Van Emmerick Kris (@VanEmmerickKris) September 1, 2024

Is Cryptocoin Pi serieus?

Ik geloof er wel in!

Met inmiddels meer dan 60 miljoen leden is het Pi (𝝅) platform zeker en vast serieus te nemen. Miljoenen individuen over de hele wereld hebben de moeite genomen om een app te downloaden waarmee ´gratis´ gemijnd kan worden. Dat wil zeggen dat je elke 24 uur 1 minuut de app moet openen en dat je daarmee Pi´s aanmaakt. Volgens mij is dat uniek in de cryptowereld.

Waarde

Op dit moment is de Pi nog steeds ´niets´ waard. Er is alleen een ´fictieve´ waarde te vinden op bijvoorbeeld Coingecko maar echt te verhandelen is deze munt nog niet.

Inmiddels heb ik bijna 500 Pi´s vergaard (gemijnd), ben ik officieel erkend als lid (met een wettelijk verplichte identiteitscheck (KYC)) en is het wachten op het moment dat mijn ´muntjes´ in mijn wallet formeel verhandeld kunnen worden. De fictieve waarde van 500 Pi is ca € 15.000 en de verwachting is dat er in het vierde kwartaal van dit jaar een officiële koers komt met de mogelijkheid om te kopen/verkopen.

Wallet

Leuk natuurlijk om straks Pi´s te verkopen om dan Euro´s op je rekening gestort te krijgen maar nog veel leuker zou het zijn om ´gewoon´ spullen, diensten, vakanties of zelfs een auto te kunnen kopen. 

Ook interesse in gratis geld?

Wil je ook eens kijken, wil je meer info of wil je zelfs lid worden en mee gaan doen, ga dan naar het Pi Platform en download de app. Meer weten, stuur dan mij een berichtje ( jswagemakers1952@gmail.com ) of schrijf een reactie onder dit blogje.

 

The network has reached over 13 million Pioneers who have passed KYC and over 6 million Pioneers who have migrated to Mainnet! Through our collective efforts, we’re progressing towards the Open Network goals. Keep in mind that the progress is not linear and has been accelerating… pic.twitter.com/fXad6mpe59

— Pi Network (@PiCoreTeam) August 8, 2024

Gustav´s #21

't Schrijvertje (in mij). Wielrennen en stukjes schrijven...

Dit seizoen, het jaar van mijn Grote Ronde 25 jarig jubileum op Lamb Weston, kan natuurlijk al lang niet meer kapot. Wat ik nu ook schrijf over of nog presteer in de etappes die nog komen, slecht, goed of totale onzin, er zaten hoofdstukken en passages in die weergaloos waren. Gesteund door alle lezers, fans en anderen die zich betrokken voelen gaat dit letterlijk de boeken in als een onvergetelijke en memorabele mijlpaal in mijn lange carriëre op het smalle zadel van de Bianchi. En zeker op mijn werkschoenen tussen de aardappelen bij mijn huidige werkgever Lamb Weston, centraal tussen mijn geweldige ploegmaten. 

Net als in de koers maken of breken een paar bijzondere hoogtepunten je seizoen. Zoals gezegd, die klappers zaten er dit gedenkwaardige seizoen al tussen. Niet te bang om grote koersen te rijden en om aan te vallen zijn er daardoor zoveel verhalen door de wielen geslingerd van de Bianchi. De pedalen draaien mijn woorden haast dol. Zolang ik scherp zal blijven zal mijn pen dat ook zijn. Net als in de Grading waar je je ook niet onbetuigd moet laten om uitdagingen te overwinnen. Je niet weg laten drummen als je zonder pardon op de kant wordt gezet in de waaier als de koers in een definitieve plooi gaat vallen waardoor je uiteindelijk de mooiste posities letterlijk voor je neus ziet wegtrekken, happend naar adem met benen die knijteren van de pijn. 

Nieuwe verkiezingen: Hoop op verandering.

Maar die komen er nooit!

En elke keer trap ik er weer in. Elke keer zie je dat mensenmassa´s de besluitvorming in hun land beu zijn en voor verandering kiezen. Kijk naar Italië, naar Frankrijk, natuurlijk nu ook naar Nederland en in november ook weer naar de USA.

Nederland

Kijk naar de uitslag van de verkiezingen voor de Provinciale Staten in 2019: Het FVD werd glansrijk de grootste partij. Maar binnen 1 1/2 jaar viel de partij volledig uit elkaar en haast alle gekozen leden vonden het ineens belangrijker om geaccepteerd te worden door de (vooral linkse) collega´s en splitsten zich af. Resultaat: 0,0

Recent werd de PVV veruit de grootste in de Tweede Kamer. Fantastisch zou je zeggen, eindelijk verstandig rechts aan de macht. Maar niets blijkt minder waar: Met 3 andere partijen en met een kloon van Rutte als minister-president gaat er naar mijn vrij onbescheiden mening weinig tot niets veranderen in ons naar de verdoemenis gaande landje

Europa

België, Frankrijk, Italië, Spanje, Duitsland. Allemaal landen waar recente verkiezingen grote verschuivingen lieten zien van ´communistisch´ links naar ´sociaal´ rechts. Van ´Fuck de burger´ links naar ´realistisch´ en ´rationeel´ rechts.

En, wat is ervan terechtgekomen. Overal in Europa is nog steeds ´deuglinks´ aan de macht, zelfs in de hoofdstad van ´woke´ Brussel wordt alles in het werk gesteld om ons geld te laten verdwijnen richting een vieze oorlog of in de oneindige diepte van de klimaathysterie.

USA

5 November wordt de nieuwe president van de Verenigde Staten van Amerika gekozen. Gaan de democraten via de Deepstate wederom een poging wagen om de verkiezingen te stelen om de nog niet demente maar al wel idiote Harris te promoveren tot trekpop of zal de recent gevormde ´coalitie´ van Trump, Kennedy, Musk en Carlson sterk genoeg zijn om de touwtjes in handen te nemen en Amerika (en de wereld) weer op het juiste spoor te zetten?

En weer heb ik hoop, hoop op verandering m.b.t. woke-ideeën zoals de LGBTfdklfie+hysterie, de klimaathoax, het abortusrecht tot vlak voor de geboorte en niet te vergeten de islamisering c.q. de eindeloze omvolking van de Westerse wereld. 

De voor mij allergrootste hoop is gelegen in een snel eind aan de oorlogen in de wereld.

IJdele hoop?

Gustav´s #20

Boorolie

Het is en blijft een eeuwige discussie, pauzes op het werk én als coureur. Bakkie doen, eten. Hoe lang, wanneer en hoe vaak? In ons eigen zitje op de Grading. Hoeveel rust moet je als renner pakken om je optimaal te voelen en te presteren? Tussen de grote ritten, tijdens intensieve trainingsblokken, maar ook in de koers zelf. In onze grote organisatie ligt het mij gevoelig dat het er niet om gaat hoe je het naar je zin hebt of hoe gemotiveerd en fit je bent. Nee, het poppetje van je wordt slechts als nummer geteld in de bezetting. Daarnaast wordt er verwacht dat je in je rol schikt, je kleurt binnen de lijntjes en vooral let op je pauze. In de koers is het eten en drinken terwijl de benen de pedalen ronddraaien. Ook met een (rug)nummer, maar dan eentje die de belangrijkheid van de naam aanduidt zoals de kopman van de ploeg altijd eindigt op een één, 21, 31 etc etc. Ook op de Grading draaien de lijnen vol door, die stoppen niet voor een pauze. Allert en nooit afwezig nuttigen wij onze natjes en droogjes alsof het koers is die op niks of niemand wacht en altijd doorgaat. 

Vol continu. Vanwaar dan een discussie over pauze? Een renner die goed oogt en niet met een al te vertrokken gezicht een heerlijk ritme draait heeft zijn proces/de koers onder controle en kan dan meedoen op het hoogste niveau. Zo mag, of moet, je er van uitgaan dat een ploeg die de Grading leidt en rustig in overleg is, het helemaal voor elkaar heeft een goed rendement te draaien. Fijn gezegd, dan gaat het goed! Als er volle bak gereden moet worden met het zweet tussen de bilnaat is er hommeles. Foute boel. Dan is er niet eens tijd voor pauze, dan is het afzien.

Gustav´s #19

In Jip en Janneketaal :    ...afgehard...!

In de laatste week van een Grote Ronde komt het aan op karakter en niet zozeer meer op talent en aanleg, geluk of ploegentactiek. Wie dan nog het meest in zijn reserve kan tasten zal de koers uitrijden of hoog eindigen, desnoods op het tandvlees. Zoetjesaan ga ik richting finale in mijn Grote Jubileum Ronde van 25 jaar dienstverband. En er zit nog wel wat in de tank. Eigenlijk word ik alleen maar beter. Of moet ik zeggen dat ik minder snel verslijt dan de rest. Dat is mijn gave. 

De pure snelheid is er een beetje af die ik had als beginnende coureur en jonge arbeidskracht. De versnelling die ik toen in huis had is omgezet in ervaring, gekoppeld aan slimheid, een fantastische inhoud en vooral taaiheid. Vooral dat laatste is een wapen. Ziek zijn doen we niet aan en geen enkele blessure heeft me (lang) van de Bianchi gehouden op een luttel keertje niersteen na. Als nestor in mijn ploeg ben ik er fier op. Als nieuweling op de grading trapte ik vaak op mijn adem om me te bewijzen. Dat ik dan te hard op kop reed of te wild met mijn krachten smeet werd me dan regelmatig op niet zachtzinnige wijze ten gehore gemaakt. Dat was (spijker)hard maar fair. Dat zoetsappige gepoch is niets voor mij.

Gustav´s #18

Kits achter de rits?

Als (top)renner streef je naar grootse doelen, bereid je je voor op ultieme uitdagingen en trek je je tenslotte helemaal uit elkaar om te proberen een klinkende uitslag in de boeken te toveren. Maar er is meer. En wel dat een renner er gelikt uit wil zien. Natuurlijk, afgetraind tot en met, glad geschoren zongebruinde benen en last but not least strak in het wielertenue op een oogverblindend vehicle (...een Bianchi!). Alles opgeteld geeft dat moraal en goesting. De motoren om de motivatie aan te jagen tot explosies op de pedalen. 

Als lid van een grote organisatie, mijn  huidige ploeg Lamb Weston, heb je het te doen met het voorgeschreven kledingpakket. Het oog wil ook wat. Kleren maken de man, maar ook de renner. Echt heel blij word ik er niet van. Is toch een beetje gemiste kans. Kom ten eerste eens met een fris, sprekend kleurtje in plaats van het huidige. Flets en donker, daardoor verre van flitsend. Oerdegelijk saai. Een uitrusting ook nog eens tweedelig. We koersen dus letterlijk voor een broek en een trui. Achterhaald, want dé koersoutfit nu is broek en shirtje uit één stuk. Een aëropak, een snelpak.

Gustav´s #17

Plaatselijk favoriet...

Dat ik goed ben is geen enkele twijfel. Maar de piek van mijn absolute topvorm mag niet, maar moet nu tot een explosie komen. Waarom? Het is (eind) juli. De Tour nadert zijn ontknoping en de zomer van 2024 barst dan toch uit zijn voegen. De zon staat (eindelijk!) 6 hoog aan de lucht en de temperatuur laat het kwik de thermometer uit knallen. Kortom de tarweoogst staat op de kalender. De mooiste oogst van het jaar. Een koers met een gouden griffel aangekruist in mijn Rondeboek richting mijn 25 jarig Jubileum. Deze hoogstaande rit kan alleen doorgaan met super mooi weer. Hóógzomer. En daarom is het zo lastig pieken, precies dan het allerbeste van jezelf te zijn. Want niets zo onvoorspelbaar als het weer.  Loerend en azend op een dag dat je veel meer kan dan gewoonlijk...dat je ver boven jezelf uitstijgt...één dag dat alles meezit...een dag niet eender als alle andere.

Voor eigen publiek in eigen huis. Elk jaar opnieuw. In mijn huidige ploeg dus alweer voor de 25e keer. Koers voor eigen volk als in een thuiswedstrijd maakt nerveus, de druk die je voelt door niet te mogen falen. Schoon volk ook, want warm en dus schaars gekleed, daar heb ik natuurlijk ook oog voor.

Gustav´s #16

Parijs is nog ver...

In 'Mijn Grote Ronde' naar het 25 jarig jubileum is er natuurlijk iedere zomer de aller der Grote Rondes van het jaar: De Tour, La Grande Boucle, de Ronde van Frankrijk. De strijd om het Maillot Jaune, het magische Geel, de gele trui, felbegeerd en uniek van allerhoogste sportwaarde. Al voor de 25e keer pak ik 'm mee, steeds geselecteerd als kopman binnen de ploeg. Want aanspreekpunt, ervaringsdeskundige en met de meeste kilometers door de trappers moet ik ieder jaar 3 weken in bloedvorm verkeren, attent en messcherp zijn. Presteren! Onder sociale druk van ongekende leek tot ware kenner. Misschien daarom wel uiterst prikkelbaar. Een renner heeft wedstijdspanning. In de belangrijkste Ronde van het jaar, de Tour, loopt deze hoog op in iedere vezel van het uiterst afgetrainde en zwaar beproefde rennerslijf. Met een kop totaal gefocust op bizar zware inspanningen, afzien en overeind blijven.

Het blijft een passie in deze tijd van het jaar op mijn best te zijn de Bianchi met het grootste elan in snelheid over de wegen te jakkeren.

Gustav´s #15

Uit koers genomen...      ....In Memoriam: Eddy (&Co)

Grote Wollige Vriend(en)

Je blessure werd je noodlottig. De benen, je voorpoten beter gezegd, konden niet meer wat je wilde. Kilometers maken. Je wilde nog zó graag. Geen minuut in je leven vond je het niet plesant dat ik er voor je was. Niet als kopman, maar als je baasje, maar liever zeg ik als je maatje. Als piepjong veel belovend talent kwam je in mijn ploeg. Samen met je broer, Co'tje, ook zo'n klasbak. Met je nukken van een almaar sterker wordende ram genoot ik volle bak van mijn koerskapitein(en) in de wei. We gingen van de ene grote koers in een andere nog veel grotere Ronde. Oppassen als je weer eens als een dolle met je krachten ging smijten. Uitzonderlijk sterk en vierkant geblokt zonder een gram vet, één bonk spier. Laveren achter je immens brede rug was een kunst op zich. Naarmate je wat ouder werd en het onbesuisde er wat af was bloeide je op tot mijn super favoriet. Een grote (knuffel)beer. 

Tot een eerste mokerslag volgde toen je broer plots wegviel met nierfalen.

Gustav´s #14

Op glad ijs...    ...of een scheve schaats?

Een helm op. Het meest verschrikkelijke wat ik vind op de Bianchi en zeker op de werkvloer. Blijkbaar is het allemaal nogal gevaarlijk tussen de wielen en de aardappelen. Heel terug thuis en aan de finish komen is natuurlijk het belangrijkst van al. Maar ik kan met een fiets rijden hé. Zeker buiten de koers, waar géén helmplicht heerst (in Nederland dan toch!). Bij bloedheet weer is het geen pretje onder zo'n kaasstolp te zitten en elegant is het al helemaal niet dergelijk pispotje. Als wielrenner wil je gelikt voor de dag komen en je bravoure niet laten vangen in een hondslelijk ding op je kop. Slechts in volle finales en in de bergen met snoeiharde afdalingen is het zéér verstandig wel een valhelm te gebruiken. Aankomst bergop slaat het nergens op en ga je er kapot onder. Je hart zou er van op de loop gaan als je kop verschroeit onder zo'n  kookpan in een moordende inspanning. Wat is dan veilig?

Zo zal er altijd discussie zijn en is het daardoor in koers en binnen de grote organisatie waar ik mijn boterham verdien gewoon verplicht. Gelukkig mag je op training en in je vrije tijd zelf bepalen. Bijna 25 jaar geleden waren er geen (pot)helmen en ook geen haarnetjes tot aan verplichte brillen aan toe.

Gustav´s #13

Interesseert me geen biet...!

Heel de wereld bestaat uit getallen. Pak het nummer van dit verhaal, 13. En wat zeggen we dan: ongeluksgetal. Zie bijvoorbeeld vrijdag de 13e. Zoals de titel al aangeeft van dit stukje interesseert het mij eigenlijk geen ene biet. Veel draait hier natuurlijk om (bij)geloof. En juist daar geloof ik niet in. Renners die hun rugnummer 13 omdraaien, leeftijden van Abraham/Sara...allerlei lustrums en statistieken. Tsja, allemaal aardig of interessant, ik geloof meer in toeval.

Toch ontkom ik niet aan de wet der getallen, zie de etappekoers naar mijn jubileum van...25 jaar. En vorig jaar natuurlijk die Abrahamstour in...50 grandioze etappes in plaat en zijn verhaal...

Veel wordt vastgelegd in getallen. Steeds meer lijkt het wel. Teveel. Want het gevoel en denkwerk wordt   bijna verbannen en op de automatische piloot overgeschakeld met hightech. We gebruiken en trainen daardoor ons (volle) brein te weinig en dreigen vast te roesten in (onze) creativiteit. Stilstand is achteruitgang. Op de Bianchi werden ook snelheden, hartslagen en afstanden gemeten tot aan cadans en gebruikte kcal'n aan toe.

Gustav´s #12 a, b en c

Het zwarte gat…   …de Bianchi, de Bianchi en anders niets…

Na een goede start net voor en na de Eeuwwisseling, in het begin van mijn carrière, dacht ik op rozen te zitten om te slagen in mijn dromen. De roem, de aandacht om een vedette te zijn. Het knipoogde naar me. Het liep anders…in de koers, op het thuisfront, maar ook binnen de ploeg van Lamb Weston begon ik tegen muren aan te kletteren en stond een langer verblijf flink onder druk. Vooral nu in het huidige voorjaar van ’24 de regen met bakken uit de lucht valt kan ik niet anders dan terugdenken aan mijn meest zwarte periode. Zwart als boorolie. Een periode, het zogenaamde zwarte gat, die iedere renner vreest als ie stopt. Echter, ik moest nog beginnen! Kort samengevat werd de grond onder mijn voeten weggemaaid, het contact met ouders verpulverd en de liefde explodeerde in al zijn voegen. Slechts de Bianchi kon ik uit het meest verzopen land tillen waarin ik volledig kopje onder dreigde te gaan… 

Terug naar 17 dec 2007. Het is bitter koud en donker grijs. Precies zoals ik het wil net na de afgang op de Bolspolder, thuis, uit een verrotte boerderijovername die er nooit kwam.

Gustav´s #11

Honkvast verankerd!

Of ik ooit wel eens gevraagd ben voor een andere ploeg te gaan rijden? Natuurlijk was de verleiding soms groot om te gaan. Omdat het werk leuker leek, het salaris beter of het wedstrijdprogramma meer uitdagender oogde. Inmiddels hoor ik tot het meubilair als een soort clubicoon op de Grading, alias De Nestor. Als een echte liefhebber blijf ik fanatiek doormalen. De trappers geselen gaat me nog altijd goed af. In een omgeving die me ligt. Die me op het lijf geschreven is. In de aardappelen uit mijn geliefde polder. En daarom dat ik ijverig met hand en tand mijn plekje verdedig. Alsof er een stukje van mezelf in zit. 

Ja, er kwamen en gingen vele nieuwe gezichten. Neo's, stagiaires, ervaren leden of bijvoorbeeld oudere rotten in het vak. Zo ook diverse (ploeg)leiders en andere managers in alle kleuren en geuren. Elke keer een wind uit een andere richting. Dikwijls uit een goede hoek. Maar vaker eigenlijk helemaal niet. Zodra die op de kant of op de kop begon te zeuren krijg je een vervelend onderbuikgevoel en gaat een soepel tredje over in duwen en stampen op de pedalen.

Gustav´s #10

Benen van B(r)e(s)ton!

Nu de kruitdampen zijn opgetrokken van het afscheid nemen van Abraham in een denderend klapstuk is het weer zaak snel terug in het ritme te komen. Een zwaar hoofd dat via lome benen terug in stelling wordt gebracht. Het was heroïsch tijdens mijn 25e verjaardag Abraham uit de leiderstrui te poefen aan het wiel van feestende en delende ploeg- en teamgenoten. 

Dat de prestaties niet alleen uit het brein komen en in samenwerking van collega's is maar goed ook. Want er is meer. Je moet kunnen leunen op je materiaal en toch vooral vertrouwen erin hebben. Onder mijn kontje zit het met de Bianchi wel goed. Snel, sterk en, voor koersbegrippen niet onbelangrijk, heel erg licht. Of 'ze' mooi is, dat is natuurlijk persoonlijke smaak...

In onze plant is in de loop der jaren (enorm) geïnvesteerd in het aardappelverwerkingsproces om bij te blijven in concurrentie. Strijd te kunnen blijven leveren om puike resultaten te blijven scoren met ook nieuwe producten. Het liefst natuurlijk aan de top. De bedrijfsgrootte is verdubbeld evenals de productiecapaciteit.

Gustav´s ronde #9

(Renners)pensioen lang niet 'In Zicht'!

De kop is er al flink afgetikt in deze voor mij ultra mooie en uiterst bijzondere Jubileumronde. De etappes kletsen door de wielen van de Bianchi, de ene nog mooier dan de ander. De finale op 15 november is nog ver weg. Nog niet in zicht. Zo denk ik ook niet eens na over mijn pensioen en zeker niet aan stoppen met renner zijn. De Bianchi gaat nog lang niet aan de wilgen. En werkschoenen draag ik nog altijd veel liever dan zondagse. 

Zo gezegd. De schoentjes moeten stevig aangetrokken. Want deze etappe is een hele zware. Misschien wel de zwaarste in ons vak. De ploegentijdrit. Kop over kop, niet verzaken in een aflossing en geen verslapping. Maximaal het gaspedaal in. Terugval in tempo van de inspanning op de pedalen is zoals het terugnemen van input in beide productielijnen in het proces. Dat kost tijd en komt duur te staan aan het einde van de rit. Watts moeten er weggetrapt worden gelijk het wegstampen van tonnen aan productie. Onder in de beugel, de kin op de stuurpin. Mijn ploeg op de Grading draait als een geolied machientje. We nemen over van elkaar op momenten daar waar we goed (in) zijn. Elkaar bijstaan om een moordend ritme te blijven ontwikkelen. Een prachtige waaier om eenieder uit de wind te houden. Een gevreesde discipline.

Gustav´s ronde #8

Afscheid nemen...           'In memoriam'

Iedere Grote Ronde kent zijn rustdag(en). Een verplichte snipperdag in feite. Voor de één geliefd, voor de ander een gruwel. De meesten slapen uit, ontvangen hun geliefden, verslinden een boek of doen simpelweg niks. Er zijn altijd ploeggenoten die gewoon de fiets opstappen om in het ritme te blijven. Andere collega's binnen de ploeg die lekker weekend pakken of toch elders doorwerken om een beetje bezig te zijn. Omdat stilzitten ook niet echt in mijn vocabulaire voorkomt ga ik juist deze eerste rustdag in de Giro aangrijpen om een eigen ontspannen doch stevig ritje te rijden. Gedegen de pedalen draaiend in een fraaie cadans op een in topvorm zijnde Bianchi. Ronduit genieten. De zon schijnt uitbundig, het is warm. De armen en benen gebruind en in de olie als een echte renner wat me ontzettend veel vertrouwen geeft. Want ik zit nog in koers op een fantastische plek die ik lang vol wil houden. Vooral in mijn huidige ploeg op de Grading.

De rit gaat zeker wel ergens naar toe. Naar een gedenksteen van plots weggerukte mensen in het leven. Om stil te staan bij ploeggenoten en collega's die ik in bijna 25 jr verloren ben.

Gustav´s ronde #7

Bij het begin beginnen...

Iedere rit in een Grote Ronde, wedstrijd of race kent zijn start, aftrap of openingszet. De koers begint vaak geneutraliseerd achter de wagen van de koersdirectie om dan na een kilometertje of wat weggeschoten te worden.

Het gehele aardappelgebeuren kent zijn start in een ander veld. Jaargetijden spelen een belangrijke factor niet alleen in koers maar dan toch zeker in het land. Alles valt of staat bij het weer. De koers opent zijn nieuwe kalender in de voorjaarsklassiekers. Evenals in aardappelwonderland absoluut de mooiste tijd van het jaar. De lente! De maand mei voorop. Met de Primavera dan al door de wielen gekletterd in het monument Milaan San Remo gevolgd door Vlaanderens Mooiste en natuurlijk de klassieker der klassiekers Parijs Roubaix op zijn onvervalste kinderkoppen zullen de pootaardappelen de grond in gaan om te groeien en te bloeien naar nieuwe uitdagingen. In de afgelopen winter zal, net als op de Bianchi, de basis moeten zijn gelegd om in vorm te geraken voor toekomstige denderende resultaten. De nieuwe kalender wordt gemaakt in de winter is een algehele stelregel. De kleigrond is geploegd en wacht. Rust, het hoofd leegmaken, motivatie kweken en er weer loeihard voor gaan in opbouw naar nieuwe ronden, nieuwe kansen.

Gustav´s ronde #6

De hongerklop!           Bevoorrading essentieel...

Hol, leeg en vooral compleet van de wereld. Uitgepierd. Finaal de controle over jezelf kwijt. Zelfs de Bianchi niet meer stevig vast in de trillende handen. De armen slap en als rietjes bevend. Pedalen amper rond kunnen krijgen door pure pap in de benen. Slechts één gedachte pijnigt het zwaar geteisterde denkvermogen tot onder in de tenen. Eten! Om terug wat energie te krijgen in het zo verschrikkelijk uitgewoonde en, zo bar en baars het voelt, bevend en haast schokkende lijf. De suikerspiegel tot een onmetelijke diepte door de ondergrens gekelderd. Welke renner heeft 'm niet gehad in zijn carrière met trainen of in de koers!? De hongercrisis. 

Van nietige coureur tot de meest grote vedetten van de weg, allemaal moesten ze er een keer aan geloven, er aan kapot gaan. Breukink in de Giro, Van der Poel op het WK en zelfs Mercx de kannibaal ging op een hoop als een zielig mensje. Sterven, veel erger dan in een moordende inspanning. De hamers die je in willen mokeren nooit meer op de fiets te stappen timmeren dit voornemen niet eens meer als een projectie voor je ogen, zelfs dat niet. Zo ongekend leeg. Natuurlijk, ook ik ging als een lijk eens ten prooi...

Gustav´s ronde #5

Duizend bommen en granaten...!!!

Met bijna 25 jr dienstverband en vele duizendenden kilometers op de teller mag je weten hoe de koers in elkaar steekt. De etappes zijn in de loop der jaren nauwelijks veranderd in profielen. Dan gaat het slechts om details. Omdat we juist daar goed in zijn om deze feilloos onder de wielen door te jagen hebben we er ons beroep van gemaakt. Links- of rechtsom, het beoogde resultaat zal in onze tak van sport als ingevroren product in het zakje moeten komen. Ieder label heeft zijn eigen specificaties zoals iedere etappe in een Grote Ronde zijn eigen karakteristieken heeft. Een uitdaging? Ja en nee. Ons vak leert ons dat na iedere bocht het gevaar om de hoek kan liggen. Het aardappelverwerkingsproces kent een lange weg met veel kronkelingen en passages waarin het mis kan gaan als ook iedere rit die het peloton voorgeschoteld krijgt. Maar er schuilt meer gevaar. In het proces zelf en niet op de weg waar de renners over koersen. Voor velen komt dit gevaar uit onverwachte hoek. Want: explosiegevaar! 

De deelnemerslijst van elke etappe op de Grading verraadt uit welke richting de wind waait. Soms geeft de grondstof die aangeleverd wordt nog net geen klokkenspel door de regen aan granaatscherven die de magneet opvangt om ijzerdelen te verwijderen. Zelfs mortieren die nog helemaal gaaf zijn.

Gustav’s ronde #4

Op een eilandje...

Als ploeg opereren we graag in de luwte. Enkel op de voorgrond als de prijzen verdeeld worden. Misschien wel de belangrijkste reden dat ik voor deze werkplek koos. Ver van rompslomp en voortdurende bemoeienissen in een soort voortdurende controle van ploegleiders of auditers. Daar word ik absoluut niet beter van. Sterker, daar ga je van achteruit rijden en mis je de slag als het er wel toedoet, omdat je simpelweg niet op zit te letten door afleidende zaken die meestal niets toevoegen aan onze eigen tactiek op de Grading.

De Grading is als een eilandje. Op afstand gelegen van de rest van het gebeuren. Geweldig. Mijn karakter komt zo het best tot zijn recht. Een grote ploeg herbergt sprinters, klimmers en bijvoorbeeld tijdrijders. Specialisten ergens in. De kleine kern binnen dit grote orgaan die draait op de Grading zijn allrounders. We slaan toe op momenten dat de koers in een definitieve plooi valt. Voelen precies aan wie op dat moment de beste benen heeft om tot het perfecte eindresultaat te komen. Elkaar uit de wind houden...de gouden formule in een op hol geslagen meute.

Gepokt en gemazeld als ervaren krachten in het veld nemen wij iedere etappe voor onze rekening. Getrucked, handig en soms leep als renners die ieder een eigen verhaal hebben in koers.

Op eiland Tiengemeten hadden de boeren ook meer vrij baan in hun doen en laten binnen de algehele regels van het grote spel. Het voelt zo lekker om vrij te zijn.

Gustav´s ronde #3

Als een dijkwerker op de Brabantse Wal!

It's showtime. Eindelijk. Droog en zonnig. Oftewel: in de korte mouwtjes en de Bianchi op zijn meest elegant.  

Dat een etappe op voorhand een makkie lijkt te zijn komt niet altijd uit. Horrordiensten of monsterritten...ze zitten er altijd tussen. Soms voel je de bui (letterlijk) hangen. De rug moet gekromd, de handen stevig in de beugel en moeten de koppen bij elkaar gestoken worden zonder al te veel woorden. Kortom: er moet gereden worden, de grote plaat erop!

Soms is de storing zo onvoorstelbaar dat het lijkt of we letterlijk een bergetappe aan het rijden zijn op de Grading tijdens het lossen, wassen en sorteren van de vele vrachten aardappelen. Om de plooien glad te strijken is meest handwerk wat rest. Stoempen op de pedalen om gaten dicht te rijden om in de eerste waaier te blijven nu de wind plots woest uit de verkeerde richting brult. Geen tijdverlies oplopen, want 'downtime' in het proces willen we niet aangesmeerd krijgen. 

Gustav´s ronde #2

Alle gekheid op een vorkje...

Luisteren, aanpassen en kleuren binnen de regels van mijn nieuwe ploeg in de eerste maanden van 2000. Een strakke, grote, internationale organisatie met een immens bestuursorgaan en management gedragen door een grote groep aandeelhouders. Omdat ik zo ongeveer uit een éénmansploeg kwam was dit op zijn zachtst gezegd even wennen. 

Niet zomaar in de pedalen klikken ergens in een hoog genoteerde ronde, dan kop onder in de beugel en vol de Bianchi geselen zonder op- of omkijken in drang naar een spraakmakende uitslag. Bewijzen en verdienen dat je uitverkoren wordt voor een contract en verlenging daarvan. Nee, nee, niets van dit. Het is vanaf nu ploegoverleg, allerlei data evalueren en afspraken maken hoe de komende opdracht te werk te gaan. En vergeet niet dat veiligheid boven alles staat: werk veilig of niet! Niet alleen koersen met de benen met een groot hart, maar vanaf nu ook met het koppeke. Met een plan.

In mijn ogen is het altijd koers. Er moet immers toch gewoon gewerkt worden. Risico's nemen om de beste te zijn, soms op het randje van de grens, net niet er overheen.