Want zonder lukt niet
Sinds 9 november 2014 slik ik dagelijks een flinke hoeveelheid medicijnen. Ik zal u de details besparen maar volgens mijn cardioloog heb ik ze echt nodig, alle 8, elke dag opnieuw.
Slikken
Dus 3 keer per dag is dat dus slikken. De cardioloog maakte mij na controle medio maart 2015 duidelijk dat 1 medicijn niet echt meer nodig was. Dat was ¨Mono-Cedocard retard 25¨ met de werkzame stof ´isosobidemononitraat´. Het verwijdert de bloedvaten en voorkomt zo pijn op mijn borst.
Max
Dus, op de dag voor Max Verstappen z´n eerste race in de F1 ging rijden, stopte ik met dat medicijn. En dat heb ik geweten. Die zondagmorgen om 5 uur opgestaan om de voorbeschouwing van de GrandPrix van Australië te bekijken en wat denk je, ik krijg het stik benauwd met kortademigheid ook nog eens erbij. Als fervente Max-fan (toen al) dacht ik: Nou, Op de dag dat Max mag beginnen aan zijn grote avontuur laat mijn lichaam het afweten.
Gelukkig zakte de pijn en kon ik Max zien uitvallen. Wel meteen weer die pil geslikt hoor, elke dag!
Nieuwe medicijnen
Deze maand had ik weer controle bij mijn cardioloog om de werking van 2 nieuw verkregen medicijnen te bekijken. Alles zag er prima uit dus vroeg ik opnieuw: Zijn er misschien medicijnen waarmee ik kan stoppen?
Tsja, zeidie, allemaal netjes innemen maar als je wil experimenteren dan mag je weer stoppen met mono-cedocard.
En dat heb ik geweten
Na 24 uur monter uit bed gekomen en met de hond erop uit. Halverwege kreeg ik het echter weer flink benauwd en met veel geluk geraakte ik thuis. Corrie stond op het punt om de ambulance te bellen omdat de symptomen toch wel erg veel op een tweede hartinfarct leken.
Maar .... Gelukkig zakte na een half uurtje de pijn en stopte de kortademigheid. Halleluja
Nooit, nee nooit meer stop ik met mono-cedocard!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten