Als in een bliksemschicht!
Bij het passeren van deze uitkijktoren De Bliksemschicht, tijdens een van mijn legendarische etappes op de Bianchi in mijn grandioze Jublieumronde 25 jaar Dienstverband, schiet het cliché natuurlijk als in een lichtflits door mijn gedachten. Het is allemaal pijlsnel gegaan! Vorig jaar natuurlijk Abraham alsof het niets was en nu bijna een kwart eeuw rijdend voor een ploeg op de Grading, waarvan ik in het begin dacht dat ik het nog geen drie dagen vol zou houden...
Een periode die niet bepaald op zijn elfendertigste is gegaan. Supersonisch als de weerlicht. Kortgedraaid als we moeten zijn op de Grading heb ik de Bianchi soms in ijltempo moeten laveren in verschillende ploegen, maar ook in uitbreidingen of nieuwe opzet van de organisatie. Als je mag spreken over een opleiding of kennis verbreden, zoals het nogal makkelijk gekwalificeerd wordt in allerlei procedures, dossiers en of bestanden, heb ik het allemaal glansrijk doorstaan. Ja, al was het vaak met de nodige strubbelingen. Logisch als je fel van aard bent, kortgedraaid en enkel maar de pedalen wilt draaien zonder al teveel poespas. Na al die tijd als ervaren rot in het vak, doorgewinterd als nestor in de ploeg. De motivatie ligt bij mij niet in het feit dat ik kopman wil zijn, ik wil gewoon doen. Niet lullen maar poetsen, zoiets. Maken. Of dat kilometers zijn of de porties ingevroren aardappelproduct. Er moet gereden worden en daar kom ik voor terug, keer op keer, dag én nacht. Letterlijk. En altijd op de fiets. Daarin liggen voor mij geen vrije- of rustdagen.
Weer of geen weer, dóórrijden...! Het houdt me als een weerlicht van geest en fel flitsend fit van lijf. De finale in deze Grote Ronde is al aangebroken. En ook die zal bliksems snel voorbij vliegen. De velden met aardappelen zijn ook al op retour. De R is inmiddels terug in de maand in dit ultra snel seizoen. De bijzondere zomer van '24 gooit er gelukkig nog eens een ferme snok uit voor het oogstseizoen echt op gang komt. Weer een groeiseizoen dat gaat eindigen. Ook dat gaat keer op keer met een donders tempo. Het lijkt alsof ik ook nog maar net begon met het eerste nummer in mijn verslaggeving. Ook die teller gaat als in een donderstraal naar de ultieme 25. Alsof ik met mijn vingers knip...en flits, flits...boem!De ontlading zal groot zijn, met de intensiteit van een lichtflitsenshow in een ongekend onweer, wanneer ik de finish definitief ga slechten op 15 november in deze bliksemse race. De bliksemschicht. Zo in een flits ie er was zo in flits ie verdween. Zoals het spreekwoordelijk gaat met de tijd die voorbij is gegaan. Laat het gedonder maar een voorbode zijn voor een knallend feest: De 50 van Abraham en de 25 (jubileum)jaren Lamb Weston! Ik kwam, zag en overwon. Het kan me geen donder schelen dat het allemaal pijlsnel als in een bliksemflits voorbij is gegaan. Gevlogen. In een duizelingwekkende rotatie zoals de wieltjes van de Bianchi rond zoefen als het weer knijter hard gaat. Genieten. Keer op keer. Het is zoals het is. Zelfs na een ongekend onweer komt het zonnetje weer terug...
Dan knallen we gewoon weer verder en zijn 50 en 25 maar getallen...
Mijn gevoel is donders...
De pedalen van de Bianchi draaien als de weerlicht...
Dat voor nog vele flitsende jaren...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten