Is Cryptocoin Pi serieus?

Ik geloof er wel in!

Met inmiddels meer dan 60 miljoen leden is het Pi (𝝅) platform zeker en vast serieus te nemen. Miljoenen individuen over de hele wereld hebben de moeite genomen om een app te downloaden waarmee ´gratis´ gemijnd kan worden. Dat wil zeggen dat je elke 24 uur 1 minuut de app moet openen en dat je daarmee Pi´s aanmaakt. Volgens mij is dat uniek in de cryptowereld.

Waarde

Op dit moment is de Pi nog steeds ´niets´ waard. Er is alleen een ´fictieve´ waarde te vinden op bijvoorbeeld Coingecko maar echt te verhandelen is deze munt nog niet.

Inmiddels heb ik bijna 500 Pi´s vergaard (gemijnd), ben ik officieel erkend als lid (met een wettelijk verplichte identiteitscheck (KYC)) en is het wachten op het moment dat mijn ´muntjes´ in mijn wallet formeel verhandeld kunnen worden. De fictieve waarde van 500 Pi is ca € 15.000 en de verwachting is dat er in het vierde kwartaal van dit jaar een officiële koers komt met de mogelijkheid om te kopen/verkopen.

Wallet

Leuk natuurlijk om straks Pi´s te verkopen om dan Euro´s op je rekening gestort te krijgen maar nog veel leuker zou het zijn om ´gewoon´ spullen, diensten, vakanties of zelfs een auto te kunnen kopen. 

Ook interesse in gratis geld?

Wil je ook eens kijken, wil je meer info of wil je zelfs lid worden en mee gaan doen, ga dan naar het Pi Platform en download de app. Meer weten, stuur dan mij een berichtje ( jswagemakers1952@gmail.com ) of schrijf een reactie onder dit blogje.

 

The network has reached over 13 million Pioneers who have passed KYC and over 6 million Pioneers who have migrated to Mainnet! Through our collective efforts, we’re progressing towards the Open Network goals. Keep in mind that the progress is not linear and has been accelerating… pic.twitter.com/fXad6mpe59

— Pi Network (@PiCoreTeam) August 8, 2024

Gustav´s #21

't Schrijvertje (in mij). Wielrennen en stukjes schrijven...

Dit seizoen, het jaar van mijn Grote Ronde 25 jarig jubileum op Lamb Weston, kan natuurlijk al lang niet meer kapot. Wat ik nu ook schrijf over of nog presteer in de etappes die nog komen, slecht, goed of totale onzin, er zaten hoofdstukken en passages in die weergaloos waren. Gesteund door alle lezers, fans en anderen die zich betrokken voelen gaat dit letterlijk de boeken in als een onvergetelijke en memorabele mijlpaal in mijn lange carriëre op het smalle zadel van de Bianchi. En zeker op mijn werkschoenen tussen de aardappelen bij mijn huidige werkgever Lamb Weston, centraal tussen mijn geweldige ploegmaten. 

Net als in de koers maken of breken een paar bijzondere hoogtepunten je seizoen. Zoals gezegd, die klappers zaten er dit gedenkwaardige seizoen al tussen. Niet te bang om grote koersen te rijden en om aan te vallen zijn er daardoor zoveel verhalen door de wielen geslingerd van de Bianchi. De pedalen draaien mijn woorden haast dol. Zolang ik scherp zal blijven zal mijn pen dat ook zijn. Net als in de Grading waar je je ook niet onbetuigd moet laten om uitdagingen te overwinnen. Je niet weg laten drummen als je zonder pardon op de kant wordt gezet in de waaier als de koers in een definitieve plooi gaat vallen waardoor je uiteindelijk de mooiste posities letterlijk voor je neus ziet wegtrekken, happend naar adem met benen die knijteren van de pijn. 

Nieuwe verkiezingen: Hoop op verandering.

Maar die komen er nooit!

En elke keer trap ik er weer in. Elke keer zie je dat mensenmassa´s de besluitvorming in hun land beu zijn en voor verandering kiezen. Kijk naar Italië, naar Frankrijk, natuurlijk nu ook naar Nederland en in november ook weer naar de USA.

Nederland

Kijk naar de uitslag van de verkiezingen voor de Provinciale Staten in 2019: Het FVD werd glansrijk de grootste partij. Maar binnen 1 1/2 jaar viel de partij volledig uit elkaar en haast alle gekozen leden vonden het ineens belangrijker om geaccepteerd te worden door de (vooral linkse) collega´s en splitsten zich af. Resultaat: 0,0

Recent werd de PVV veruit de grootste in de Tweede Kamer. Fantastisch zou je zeggen, eindelijk verstandig rechts aan de macht. Maar niets blijkt minder waar: Met 3 andere partijen en met een kloon van Rutte als minister-president gaat er naar mijn vrij onbescheiden mening weinig tot niets veranderen in ons naar de verdoemenis gaande landje

Europa

België, Frankrijk, Italië, Spanje, Duitsland. Allemaal landen waar recente verkiezingen grote verschuivingen lieten zien van ´communistisch´ links naar ´sociaal´ rechts. Van ´Fuck de burger´ links naar ´realistisch´ en ´rationeel´ rechts.

En, wat is ervan terechtgekomen. Overal in Europa is nog steeds ´deuglinks´ aan de macht, zelfs in de hoofdstad van ´woke´ Brussel wordt alles in het werk gesteld om ons geld te laten verdwijnen richting een vieze oorlog of in de oneindige diepte van de klimaathysterie.

USA

5 November wordt de nieuwe president van de Verenigde Staten van Amerika gekozen. Gaan de democraten via de Deepstate wederom een poging wagen om de verkiezingen te stelen om de nog niet demente maar al wel idiote Harris te promoveren tot trekpop of zal de recent gevormde ´coalitie´ van Trump, Kennedy, Musk en Carlson sterk genoeg zijn om de touwtjes in handen te nemen en Amerika (en de wereld) weer op het juiste spoor te zetten?

En weer heb ik hoop, hoop op verandering m.b.t. woke-ideeën zoals de LGBTfdklfie+hysterie, de klimaathoax, het abortusrecht tot vlak voor de geboorte en niet te vergeten de islamisering c.q. de eindeloze omvolking van de Westerse wereld. 

De voor mij allergrootste hoop is gelegen in een snel eind aan de oorlogen in de wereld.

IJdele hoop?

Gustav´s #20

Boorolie

Het is en blijft een eeuwige discussie, pauzes op het werk én als coureur. Bakkie doen, eten. Hoe lang, wanneer en hoe vaak? In ons eigen zitje op de Grading. Hoeveel rust moet je als renner pakken om je optimaal te voelen en te presteren? Tussen de grote ritten, tijdens intensieve trainingsblokken, maar ook in de koers zelf. In onze grote organisatie ligt het mij gevoelig dat het er niet om gaat hoe je het naar je zin hebt of hoe gemotiveerd en fit je bent. Nee, het poppetje van je wordt slechts als nummer geteld in de bezetting. Daarnaast wordt er verwacht dat je in je rol schikt, je kleurt binnen de lijntjes en vooral let op je pauze. In de koers is het eten en drinken terwijl de benen de pedalen ronddraaien. Ook met een (rug)nummer, maar dan eentje die de belangrijkheid van de naam aanduidt zoals de kopman van de ploeg altijd eindigt op een één, 21, 31 etc etc. Ook op de Grading draaien de lijnen vol door, die stoppen niet voor een pauze. Allert en nooit afwezig nuttigen wij onze natjes en droogjes alsof het koers is die op niks of niemand wacht en altijd doorgaat. 

Vol continu. Vanwaar dan een discussie over pauze? Een renner die goed oogt en niet met een al te vertrokken gezicht een heerlijk ritme draait heeft zijn proces/de koers onder controle en kan dan meedoen op het hoogste niveau. Zo mag, of moet, je er van uitgaan dat een ploeg die de Grading leidt en rustig in overleg is, het helemaal voor elkaar heeft een goed rendement te draaien. Fijn gezegd, dan gaat het goed! Als er volle bak gereden moet worden met het zweet tussen de bilnaat is er hommeles. Foute boel. Dan is er niet eens tijd voor pauze, dan is het afzien.

Gustav´s #19

In Jip en Janneketaal :    ...afgehard...!

In de laatste week van een Grote Ronde komt het aan op karakter en niet zozeer meer op talent en aanleg, geluk of ploegentactiek. Wie dan nog het meest in zijn reserve kan tasten zal de koers uitrijden of hoog eindigen, desnoods op het tandvlees. Zoetjesaan ga ik richting finale in mijn Grote Jubileum Ronde van 25 jaar dienstverband. En er zit nog wel wat in de tank. Eigenlijk word ik alleen maar beter. Of moet ik zeggen dat ik minder snel verslijt dan de rest. Dat is mijn gave. 

De pure snelheid is er een beetje af die ik had als beginnende coureur en jonge arbeidskracht. De versnelling die ik toen in huis had is omgezet in ervaring, gekoppeld aan slimheid, een fantastische inhoud en vooral taaiheid. Vooral dat laatste is een wapen. Ziek zijn doen we niet aan en geen enkele blessure heeft me (lang) van de Bianchi gehouden op een luttel keertje niersteen na. Als nestor in mijn ploeg ben ik er fier op. Als nieuweling op de grading trapte ik vaak op mijn adem om me te bewijzen. Dat ik dan te hard op kop reed of te wild met mijn krachten smeet werd me dan regelmatig op niet zachtzinnige wijze ten gehore gemaakt. Dat was (spijker)hard maar fair. Dat zoetsappige gepoch is niets voor mij.