Een fietstocht rond de Mar Menor met een onverwacht einde
Met zijn hoogte- en dieptepunten blijft de Murciaanse kustlagune een bevoorrechte natuurlijke enclave in de Middellandse Zee, vol met endemische soorten en verrassende landschappen. Eromheen fietsen is inmiddels een zomertraditie voor alle fietsliefhebbers in de regio.
De natuur sloeg een geniale slag en legde een gigantisch zoutwaterzwembad aan, met een oppervlakte van 170 vierkante kilometer, waar de zon bijna net zo fel schijnt als de golven er niet zijn. Dit is de Mar Menor, de meest unieke plek in de regio Murcia , afgeschermd van de andere zee, de "Major" oftewel de Middellandse Zee, door een onafgebroken zandstrook van 20 kilometer. Hoewel de Mar Menor, net als de hele Middellandse Zeekust, sinds de jaren 70 is aangetast door overmatige bouwwerkzaamheden, en met name decennialang door de overtollige voedingsstoffen die het water bereiken via de gewassen op de akkers van Cartagena – met perioden van zuurstofgebrek en af en toe troebelheid tot gevolg – blijft de Mar Menor een betoverende plek, met de mooiste zonsondergangen ter wereld (voor degenen onder ons die haar in hun hart sluiten) en vol unieke kenmerken.
Een van de beste manieren om de stad te ontdekken is per fiets, zo dicht mogelijk bij de zee, een activiteit die tientallen fietstoeristen elke zomer ondernemen. Een goed startpunt is de jachthaven van Tomás Maestre, op kilometer 13 van La Manga, hoewel het een cirkelvormige route is, iedereen kan beginnen waar hij wil, zelfs direct bij de voordeur. Neem vanaf El Maestre het fietspad richting het zuiden om de eerste 10 en meest chaotische en humoristische kilometers van de route af te leggen. Het pseudo-fietspad dat de gemeenteraad van San Javier heeft bedacht – woordspeling bedoeld – in het deel van La Manga dat bij deze gemeente hoort, is op zich al een grap. Onderbroken door allerlei obstakels, met stukken die auto's tegenhouden op de afslagstroken, gedeeld met kinderwagens, joggers, vuilnisbakken, gezinnen met kinderwagens, rijen bij de churrería (een churroszaak) en slecht geparkeerde bezorgwagens, is het meer een absurde speurtocht dan een fietspad. Maar in La Manga gebeurde alles lukraak, zonder enige logica. Gelukkig kom je bij Monte Blanco in de gemeente Cartagena, en hier is het fietspad, hoewel niet spectaculair, veel beter aangelegd en gepland.
Caldes de Malavella, het rustige (en heerlijke) alternatief voor de stranden van de Costa Brava
Het zuidelijke uiteinde van de lagune wordt gemarkeerd door Cabo de Palos, met zijn levendige haventje en enorme vuurtoren, misschien wel het meest charmante dorp van de hele Mar Menor. Het is niet nodig om het in te gaan, want de fietsroute loopt rechtsaf richting de zoutvlakten van Marchamalo. Het is echter geen slecht idee om een korte omweg te maken voor de lunch in een van de beroemde restaurants met uitzicht op zee.
Moerasgebied vóór Mar de Cristal.
De zoutvlakten van Marchamalo , op kilometer 15 van onze route, zijn een beschermd gebied met typische zoutmoerasvegetatie, waar de ondiepe poelen elke avond gloeien als een gloed van oker, vermiljoen en rode oker. De fartet, een vis die endemisch is voor zeer zoute wateren, leeft er nog steeds, en talloze vogels nestelen er of brengen er tijd door, waaronder honderden flamingo's die veel nieuwsgierige toeschouwers en natuurfotografen aantrekken.
De fietsroute heeft nu Playa Paraíso bereikt, een andere charmante plek met een prachtig, rustig zandstrand. Dan, voorbij het Villas Caravaning-gebied, komt een stuk pad door een moerasgebied met rietvelden en zoutminnende planten. Je vindt er gemakkelijk je weg, want er staan houten wegwijzers die de route aangeven; ze zijn rood met witte letters en er staat "Ecotoerismeroute, Mar Menor Sur-gedeelte", wat hier samenvalt met de GR92-route. Het is een van de weinige onbebouwde gebieden die we die dag zullen doorkruisen.
Houten loopbrug voordat u Los Nietos bereikt.
Het moerasgebied sluit bij kilometer 19 direct aan op de boulevard van Islas Menor en Mar de Cristal, twee van de historische woonwijken in dit deel van de lagune. Bij kilometer 20.45 keert u terug naar het open landschap, via een ander pad dat de Rambla de la Carrasquilla kruist via een houten loopbrug. En bij kilometer 21 komt u in Los Nietos, een gehucht in Cartagena waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. Samen met het volgende stadje, Los Urrutias, is dit de zomerbestemming aan de Mar Menor die het minst geëvolueerd is in decennia, waar de zomervakanties nog steeds zijn zoals vroeger: gericht op gezinnen, met rieten stoelen en straatbijeenkomsten. Het is jammer dat dit ook het gebied is waar de ecologische problemen van de lagune de meeste modder op de zeebodem hebben achtergelaten.
Tussen Los Nietos en Los Urrutias liggen de vier meest natuurlijke en minst ontwikkelde kilometers van deze hele kustlijn. Dit is het Lo Poyo-gebied, de grootste zoutvlakte die beschermd wordt door de open ruimtes en eilanden van de Mar Menor. Een overstroombare ruimte van roodachtige kleigrond die zelf een micro-ecologisch reservaat is. Hier groeien asperges, kustjeneverbes, tamarisk, zeepeen en salo, superplanten die bestand zijn tegen extreme omstandigheden van droogte en zoutgehalte. Meer dan een eeuw aan afvloeiing van het nabijgelegen mijnbouwgebergte La Unión heeft het gebied veranderd in een Mars-achtige omgeving.
Zoutvlakte Lo Poyo.
Los Urrutias wordt doorkruist door de boulevard, maar zodra je het einde ervan bereikt, bij kilometer 31, is het helaas gedaan met de pret. Er zijn geen paden meer langs de kust, noch borden voor ecotoeristische routes. Naar Los Alcazares moet je drie kilometer verder over een smalle asfaltweg zonder vluchtstrook. Ironisch genoeg verschijnen er borden voor Eurovelo 8, een van de pan-Europese fietsroutes die het continent doorkruist via bestaande paden en wegen. De route rond de Mar Menor zou een fantastische en zeer aantrekkelijke fietsroute zijn om in de regio te promoten, maar het lijkt erop dat deze in de plannen van de lokale toeristische autoriteiten niet voorkomt en ook niet verwacht wordt.
Los Alcazares en Los Narejos, twee grote zomerresorts die de afgelopen jaren enorm gegroeid zijn, hebben een prachtige boulevard, maar fietsen is er verboden. Je moet deze twee plaatsen dus doorkruisen en straten parallel aan de zee zoeken, maar zonder de boulevard op te gaan. Aan het einde van Los Narejos ga je om de omheining van de luchthaven van San Javier heen en kom je uiteindelijk uit op een fietspad dat gemakkelijk naar La Ribera leidt. Dit is een goede plek om te eten, omdat er goede en beroemde vis- en rijstrestaurants zijn, en omdat je hier de boot terug kunt nemen. Laat ik het uitleggen: het noordelijke deel van de Mar Menor is een ongerept natuurgebied, bezaaid met zoutvlakten, dennenbossen, zandvlakten, duinen en de inhammen van de Encañizadas, twee van de vijf natuurlijke kanalen die de Mar Menor met de Mar Mayor verbinden. Visgerei, bekend als "encañizadas", wordt hier al sinds mensenheugenis gebruikt. Deze netten en palen omsluiten de vissen die van de ene zee naar de andere trekken en brengen ze naar een fuik waar ze worden gevangen. Dit hele gebied is van zo'n hoge ecologische waarde dat het nooit verstedelijkt is geweest en er ook geen weg doorheen loopt.
Boot terug naar de haven van Tomás Maestre.
Dat wil zeggen, als je de hele Mar Menor wilt afleggen, moet je op de een of andere manier dit gebied met kanalen, ondiep water en veel modder oversteken. Ik ken mensen die het gedaan hebben, met drijvers of strandmatten in hun rugzak om hun fiets op te pompen en te dragen tijdens het zwemmen. Ik ken ook mensen die het te voet gedaan hebben, bijna tot aan hun nek in het water, met hun fiets op hun schouders (denk er maar niet aan om dat met een elektrische fiets te doen).
De meest logische en verstandige manier om deze fietsroute naar de Mar Menor te voltooien, is dan ook om in La Ribera de boot te nemen die vertrekt vanaf een steiger voor restaurant Miramar naar de jachthaven Tomás Maestre in La Manga, waar onze route begon. En zo is de cirkel rond. In de zomer is er een boot om 17:30 uur, perfect om na de lunch mee te nemen. Hij kost zeven euro per passagier en fiets. De route is in totaal 49 kilometer lang en kan rustig in ongeveer drie à vier uur worden afgelegd.
Bron: El País en vertaald naar het Nederlands, gevonden op Facebook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten