Ter nagedachtenis aan Corné de Jong

Rust zacht Corné!

Vandaag mochten we getuige zijn van de bijeenkomst ter nagedachtenis aan Corné de Jong. Na een veel te kort leven (39 jaar maar) moesten we afscheid nemen van Corné. Hij was één van de beste vrienden van onze zoon Danny.

Maar tijdens die lange en toch veel te korte vriendschap leerden ook wij Corné een beetje kennen. Dat was vooral gerelateerd aan de traditionele kaartavond op maandagavond waarbij we vanuit de bank de vaak sterke verhalen aanhoorden van het kaartclubje. De sterkste verhalen kwamen dan toch vaak van Corné.
Meer nadrukkelijk leerden we Corné kennen als lid van 'ons' zaalvoetbalclubje "Bandon". Een aantal jaren heb ik het genoegen gehad met Corné samen te spelen. Dat 'samenspel' had bij Corné soms een iets andere betekenis dan bij de rest van het team maar altijd was hij aanwezig, sterker nog, vaak was hij de stuwende kracht.

Op ons niveau waren we de beste van Dongen. En dat moest natuurlijk gevierd worden, in de kleedkamer al na de kampioenswedstrijd en een paar uren en vele glazen bier later in de kantine van de Salamander bij Dyf.
En als Dongens kampioen gingen we Internationaal en deden we als Bandon mee aan een toernooi in Lloret de Mar in Spanje. De daar gewonnen beker was, gezien onze prestatie, een beetje disproportioneel en dat vierden we dan weer door kroeg na kroeg die beker te laten vullen met bier.

Feestje vieren? Ja dan zat je goed bij Corné.

Een nieuw F1-circuit, het kost wat maar...

dan heb je ook wat

Over een paar weken wordt er weer een Amerikaanse Formule-1 grandprix verreden en dit keer op het spiksplinternieuwe circuit in Austin, Texas. Wat zou zoiets nou kosten? Ik schat iets van iets tussen de 500 miljoen euro en de 1 miljard euro. Als je het snel zegt valt dat eigenlijk best mee.

Proportie

En dat allemaal voor 1 weekendje racen met 24 raceauto's. Meneer Bernie Ecclestone heeft een contractje opgemaakt voor 10 jaar en daarvoor moet de organisatie van Austin natuurlijk ook de nodige pecunia op tafel leggen. Laten we de kosten eens afronden op € 1 miljard verspreid over 10 jaar want de vraag is nog maar of Bernie, die dan 108 jaar zal zijn, nog een keer een deal wil sluiten. Dit gaat natuurlijk helemaal nergens meer over. Te meer omdat wellicht in 2014 er een race door de straten van Manhatten georganiseerd gaat worden.
Hoe is het toch mogelijk dat in het land van de onbegrensde mogelijkheden m.b.t. (het gebrek aan) zorg, miljoenen en nog eens miljoenen illegalen, een afschuwelijk hoge werkeloosheid en een extreem hoog % van inwoners die onder de armoedegrens leven, € 1 miljard geïnvesteerd wordt in mijn feestje. Ja mijn feestje want ik zie uit naar deze race.

Maar ik zie uit naar elke race, waar die dan ook verreden wordt. Blijkbaar roept dit, nu al miljarden verslindende, racespelletje extra fascinatie op door elk jaar weer 1 of 2 nieuwe circuits te bouwen.

De eerste ervaringen met onze camper

Waren ronduit geweldig!

Bijna 40 jaar geleden gestart in een tentje (éénmalig), via een vouwwagen en 2 caravans, hebben we nu voor de eerste keer de vakantie doorgebracht in ons nieuwe speeltje; een Knaus Camper. Wel even wennen natuurlijk met het aan de praat krijgen en houden van alle snufjes en opties en het manoevreren op de wegen en op de diverse campings maar dat hadden we zo onder de knie.Onze reis startte dit keer aan de Vlaamse kust om van daaruit af te zakken via diverse Franse dorpjes en stadjes naar toch ons vakantieland bij uitstek Spanje. Ook ditmaal kwamen we uit bij reeds eerder bezochte oorden. Enkele dagen op camping Bon Repos in Santa Susanna en bijna 2 weken op camping La Siesta in Salou.

En wat zien wij dan als grote voordelen van een camper t.o.v. een tent, vouwwagen of caravan? Om te beginnen natuurlijk het comfort. Je hebt echt een complete woning op wielen tot je beschikking. Wij zijn niet zo van het 'creperen' en 'primitief kamperen' dus het beviel ons inderdaad prima om lekker achterover in je omgedraaide stoelen met de benen op tafel de TV aan te zetten waarvan de benodigde schotel met 1 druk op de knop de juiste satelliet opzoekt. Alles lekker ruim met voldoende opbergmogelijkheden. Onze ervaring is dat je na 2 weekjes 'hangen' in een caravan toch gaat verlangen naar je feauteuil in je eigen huis maar in een camper kun je het wel enkele maanden volhouden.

Nog een voordeel: Het rijcomfort van een camper is vele malen plezieriger en relaxter dan in een personenwagen met sleurhut achter je. Veel meer overzicht door de relatief hoge zitpositie met een panoramisch uitzicht over de weg en de omgeving. Al rijdende bleek een snelheid van zo'n 110km per uur nog lekkerder te rijden dan met de caravansnelheid van zo'n 95km per uur. Je komt dan lekker in de flow en passeert alle vrachtwagens zonder problemen.
Zijn er ook nadelen aan een camper? Ja natuurlijk. Om te beginnen heeft het extra comfort wel een prijs. Het is veel te duur om een camper te gebruiken voor een éénmalig vakantiefeestje per jaar dus het wordt pas interessant als je meerdere malen enkele weken er op uittrekt. Daarnaast blijft het wel een probleempje om 'even' een eindje te gaan toeren. Dan mis je natuurlijk je personenauto.
Voorlopig zijn we blij met ons nieuwe speeltje!

2012: Brent eet 'n ijsje

En dat smaakt!

Met pensioen

Of toch nog niet?

Ooit was ik in dienst van die gloeilampenfabriek in het Zuiden des lands en kreeg ik blijkbaar een dusdanig zware functie dat ik al op 60-jarige leeftijd met pensioen mocht / moest. Toen stond je al jong broekje daar natuurlijk niet zo bij stil.
Inmiddels is het zover. Uw nederige blogger heeft, volgens het Philips pensioenfonds, de pensioengerechtigde leeftijd bereikt en deze ex-werkgever beloont dat met een maandelijkse uitkering. En word ik dan blij met een pensioen van niet minder dan € 115,19 bruto per maand? Ach; zolang dat fonds nog niet al mijn toen ingelegde centjes weggegeven heeft aan discutabele frauduleuze vastgoed-projectontwikkelaars, pak ik wat ik pakken kan. Maar of het genoeg is om van mijn 'oude dag' te gaan genieten, waag ik toch te betwijfelen.

Vooral doorgaan

Dus ik ga maar lekker door. Ik knoop er minimaal nog een jaartje of 5 aan vast. Tegen die tijd zie ik weer wel of de economie zonder mij kan en of de optelsom van alle andere pensioentjes genoeg is om in ruste verder te leven. Voorlopig ga ik lekker door op de door sommigen genoemde 'mij zo eigen wijze'.
De maandelijkse storting vanuit het Philips pensioenfonds geeft mij wel de ruimte om blogjes, tweets, likes en wat dies meer zij de wereld in te sturen met mijn (vaak on)genuanceerde mening over alles en nog wat.

Het einde van Joske, toen en nu

En nu definitief

In de maand februari 2002 stond (voormalig ons) Joske nog volop in de belangstelling. Ik herinner me nog dat de website van (de toenmalige heer) Jos Verstappen diverse malen plat ging wegens overbelasting.
Wikipedia schrijft er het volgende over:

---

In 2001 liet Verstappen in de Arrows wel enkele mooie dingen zien, maar tot echte resultaten kwam het weer niet. De Supertecmotor was vervangen door een Asiatech, maar was in feite de niet verder ontwikkelde Peugeotmotor van het jaar daarvoor, en dat bleek gedurende het seizoen. De beloofde doorontwikkelingen aan de auto bleven ook achterwege. Het enige punt voor Arrows werd door Verstappen in Oostenrijk behaald, dankzij een 6e plaats. In de winter werd duidelijk dat Arrows geldproblemen had. Jos werd uiteindelijk, met het contract voor 2002 al getekend, opzij gezet voor het sponsorgeld van Heinz-Harald Frentzen. Arrows startte het seizoen 2002 nog wel, maar halverwege het seizoen hield de renstal op te bestaan omdat het geld op was.

Plat

Dat plat gaan van de website kreeg anno 2012 een letterlijk vervolg. (De toen nog heer) Verstappen probeerde volgens politieberichten zijn ex plat te rijden.
Jaren en jaren ben je fan van een sportman die keer op keer de F1-wereld verbaasde maar uiteindelijk in lelijkheid sterft. Hoe kan een mens zich soms in een ander mens vergissen.

"Met de vrouw van Jan Swagemakers"

Zo nam mijn moeder de telefoon op

En natuurlijk is het al lang geleden en natuurlijk spreek ik nu over andere tijden maar toch zou het in deze eeuw zeer opvallend zijn als iemand de telefoon opneemt met de mededeling dat er gesproken wordt met de vrouw (of man maar daar ken ik geen voorbeelden van) van iemand anders.

Mijn moeder deed dat wel. Zichzelf identificeren als de vrouw van iemand. Ze was niet echt een doetje, niet echt een muurbloempje maar toch was het in die tijd blijkbaar usance om op zo'n manier de wereld tegemoet te treden.
Als ik nu grappen over bepaalde allochtone medevrouwen hoor dan moet ik daar hartelijk om lachen. "En mevrouw Achmed enz., wat vindt u van de huidige politieke situatie?" "Eeeh, dat moet ik even aan mijn man vragen."
Nu drijven we daar de spot mee en vinden we zoiets totaal belachelijk maar zo'n 40 50 jaar geleden was zoiets dus ook ingebakken in onze eigen cultuur.