Natuurlijk heb ik het over de voet van Matthijs de Ligt die in de 96ste minuut van de halve finale net niet de bal kon blokken waardoor Ajax de Champions League finale van dit jaar moet missen. Dat was mijn voetbaltrauma 5 maar wat waren de eerste 4 dan?
WK-finales
Dat waren 3 WK-finales die 'we' alle drie hadden kunnen maar eigenlijk moeten winnen!
1974
De eerste minuut waarbij geen Duitser aan de bal kwam tot Johan Cruijff gevloerd werd. Na de 2-1 van die Duitsers had Nederland kans na kans na kans maar het lukte niet meer om minimaal 1 doelpuntje te scoren. Nederland was de beste maar ... verloor.
1978
Zonder Johan en zonder Willem van Hanegem gingen 'we' zonder enig verwachtingspatroon naar Argentinië. Met een beetje geluk, schoten van Arie Haan en Rep, kwam Oranje weer in de finale. Niet het feit dat er verloren werd maar dat ik niet gezien heb dat Rob Rensenbrink in de laatste minuut tegen de paal schoot, is mijn trauma(tje).
2010
Dat is een recent makkie. Arjen Robben alleen op de keeper af voor een niet te missen kans die werd gemist. Meteen na de wedstrijd heb ik 2 dagen geen radio, TV of krant willen lezen.
Terug naar mijn jeugd
Op het veld ben ik nooit kampioen geworden. Maar 1 keer zat ik er wel heel erg dichtbij zoals dit verhaal in het Pompke van 23 april 1971 beschrijft. Hier mijn verslag.
Medelijden?
Krijgt u het met me te doen? Niet doen want het aantal euforische momenten is een veelvoud van bovenstaande 5 'het is maar een spelletje'- momenten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten